Frankrijk

De wedstrijd in Brugge is stilaan verteerd, op enkele schuurwondjes na. Tijd dus om stilaan vooruit te kijken, richting Frankrijk.
Zaterdag vertrekken Elke en ik immers voor een weekje naar Valmorel in de Franse Alpen om te fietsen, sporten, ontspannen en te genieten. Ik hoop er enkele alpencols te kunnen bedwingen op de fiets.
500km verder starten zondag 3 clubgenoten in de Ironman France in Nice. Philip, Bert en Johan hebben zich de voorbije maanden serieus voorbereid. Via de blog van Bert en enkele gezamenlijke trainingen heb ik hen van nabij kunnen volgen. Hun trainingsijver en enthousiasme werkt in elk geval aanstekelijk.
Vorig jaar heb ik de wedstrijd in Nice live gevolgd. Vooral de emoties aan de finish zijn me bijgebleven. Ik kreeg kippevel van de sfeer en de manier waarop atleten onthaald werden. Sinds die dag is de goesting om zelf ook die finish te halen groot. De verhalen na de wedstrijd van onze 3 ironmen zal die goesting alleen maar aanwakkeren. Voorlopig zal het nog even bij dromen bljiven, maar ooit komt die droom uit!

1/4 Brugge

Gisteren stond de 1/4 van Brugge op mijn wedstrijdprogramma. Vooraf had ik bewust de lat niet hoog gelegd. Het doel was genieten van de wedstrijd en uitdoen met een goed gevoel. Dat is me dan ook prima gelukt.
Ik startte in de 4e wave. De pro's waren toen al zo'n 20 minuten bezig, dus de sterke zwemmers zaten toen al op hun fiets. Ik zocht dan ook onmiddellijk een plaatsje op de eerste rij. Van bij de start had ik direct vrije ruimte. Rechts van me zag ik iemand naar voor schieten. Ik probeerde even te volgen, maar moest toch een gaatje laten. Ik zocht mijn eigen tempo en kon toch als 2e uit onze wave aan wal kruipen. Op de fiets vertrok ik rustig, want op het natte wegdek was het uitkijken voor een valpartij. Ook langs het kanaal hield ik nog wat reserve. Na 20km schakelde ik toch een tandje bij, maar nooit echt voluit. Ik reed dan ook relatief fris de wisselzone in. De eerste kilometer lopen ging bijzonder vlot. Daarna kreeg ik last van krampen in de quadriceps en schuurwondjes op mijn linkerhiel. Op de natte kasseien was het moeilijk om het goeie tempo vast te houden. Na 2u23min33 liep ik voldaan over de finish. Dit was geen superwedstrijd, maar wel goed voor het vertrouwen. Door mijn ziekte vorige week en de voorbije wedstrijden voel ik dat ik even moet recupereren. Volgende week zal dus even rustig aan zijn, om daarna terug op te bouwen naar de Powertriathlon in Aarschot.

Back in full force

Na een korte fiets- en looptraining dit weekend, kon ik vandaag terug trainen volgens schema: 3000m afgehaspeld in het openlucht zwembad van Izegem. Het gevoel was prima, dus we kijken uit naar de Brugse metten van de triathlon komende zaterdag. Marino Van Hoenacker en Luc Van Lierde zullen de rol van Jan Breydel en Pieter Deconinck spelen, de andere atleten een minder opvallende figurantenrol. Ik zal dit keer het spektakel in de kop van de wedstrijd niet zien, want als age grouper start ik pas in de 4e wave, 20 minuten na de pro's. Voordeel is dat ik deze keer hopelijk wat volk ga kunnen passeren op de fiets (dames & heren 35-40). In elk geval, ik leg mezelf deze keer geen enkele druk op. Ik ga genieten van het mooie parcours in en rond Brugge, de ambiance en de vele toeschouwers. Wie topsport wil zien moet zaterdag om 17u50 in Brugge zijn!

Op de been

De gezondheidsproblemen van de voorbije week lijken opgelost. We zijn dus terug op de been en de trainingen kunnen (voorzichtig) hervat worden. Hopelijk gaat het herstel vlot en laat dit niet teveel sporen na.
Vanmorgen was ik ook al vroeg op de been. Niet voor een doorgedreven fietstraining zoals gebruikelijk voor een triatleet op zondagvoormiddag, maar om mijn burgerplicht te vervullen. Ik was immers opgeroepen als bijzitter voor de verkiezingen. De stemming zelf verliep nog vlot (hoewel dat ook beter kan), maar de hele procedure na de stemming leek me bijzonder oubollig, overdreven en typisch uitgedacht door ambtenaren. 10 verschillende formulieren in 10 verschillende enveloppen waar telkens 6 handtekeningen opmoesten (voorzitter, secretaris & 4 bijzitters). Ik zou hier graag mijn logistieke expertise eens gebruiken, want dit kan serieus geoptimaliseerd worden. Misschien een taak voor de nieuwe regering?

Pechweek

Na de tegenvaller in Leuven is deze week ook niet zo goed verlopen. Dinsdagavond kreeg ik last van maag en darmen. Na 3 dagen buikkrampen en diarree voel ik me deze morgen eindelijk terug wat beter. Ligt de reden hiervoor in de Leuvense vaart? Na de wedstrijd zondag zijn er immers een flink aantal atleten ziek geworden. Het zou natuurlijk ook kunnen dat ik maandag of dinsdag iets verkeerd heb gegeten.
Ondertussen is er natuurlijk niet veel getraind. Hopelijk kan ik dit weekend al enkele rustige trainingen afwerken. We zullen deze week maar inschrijven als een extra recupweekje ;-)

1/2 Leuven - ontgoocheling

Ondanks het goede gevoel voor de start is mijn wedstrijd in Leuven op een ontgoocheling uitgedraaid. Tijdens het lopen heb ik er de brui aan gegeven.
Nochtans was ik heel goed begonnen. In de voeten van clubgenoot Philip Pinket zwom ik de 2500m in 32:16. Zonder forceren kwamen we als 10e en 11e uit het water.
Op de fiets mochten we direct een eerste maal over de Keizersberg. De eerste klim en de lus door Wilsele gingen vlotjes. Langs de Leuvense vaart kon ik het tempo hoog houden en verloor ik niet al te veel plaatsen. De eerste 2 ronden had ik een super gevoel op de fiets. In de 3e ronde kwam Bert in een groepje bij me. Op reglementaire afstand pikte ik aan. Ik moest een tandje bijschakelen, maar de hartslag leek onder controle. Maar op de Keizersberg moest ik hen laten rijden. Daarna begon ik het wat moeilijker te krijgen. Ik probeerde nog wat te recupereren in de afdaling naar de wisselzone. Maar van bij de eerste loopmeters voelde ik dat het vat leeg was. Ik hoopte dat het na enkele kilometers beter zou gaan, maar dit lukte totaal niet. De ontgoocheling en de negatieve gedachten haalden de bovenhand. Ik stopte even om de hartslag te laten zakken, maar ook dit hielp niet. In de tweede ronde heb ik er dan de brui aan gegeven. Waarschijnlijk had ik op karakter wel de wedstrijd kunnen uitdoen, maar de goesting was totaal weg.
De oorzaak van mijn inzinking ligt waarschijnlijk in het fietsen. Ik haalde een gemiddelde van 34 km/u, te snel voor mijn capaciteiten op zo'n parcours. Dit was een tempo voor een kwart, niet voor een halve.
Ook de druk en verwachtingen die ik mezelf opleg hebben waarschijnlijk een rol gespeeld. Als goeie zwemmer zit ik altijd tussen de sterke atleten in een wedstrijd. Ik vergelijk mezelf altijd met dit niveau, terwijl mijn fiets- en loopcapaciteiten een heel stuk minder zijn. In die zin is mijn zwemmen dus eerder een nadeel dan een voordeel.
Toch hoop ik in Brugge sportieve revanche te nemen...

Voorbeschouwing Leuven

Zondag start ik al in mijn 3e triathlon van het seizoen en we zijn nog maar 1 juni. Gelukkig moeten we dit drukke wedstrijdschema geen hele zomer aanhouden.

De wedstrijd van Sint-Laureins is ondertussen verteerd, zodat we met frisse benen aan de start zullen staan van de halve triathlon in Leuven.

ITC zal er ruim vertegenwoordigd zijn. Voor enkele atleten is het hun laatste voorbereidingswedstrijd op hun komende Ironman. Voor mezelf is het mijn eerste piekwedstrijd van dit seizoen. Ik hoop dan ook op een mooie prestatie en bewijzen dat deze afstand mij ligt. Voor een 1/4 triathlon heb ik te weinig loopsnelheid, maar ik op de langere afstand zou ik dat moeten kunnen compenseren met mijn uithouding. Als het meezit, moet een tijd rond de 4u50 mogelijk zijn. Waar ik daarmee in het klassement uitkom is voor mezelf minder belangrijk, maar dat kunnen jullie begin volgende week hier uitgebreid lezen.