Met veel vraagtekens stond ik zondag aan de start van de 1/2e triathlon in Leuven. Typisch voor de eerste wedstrijd van het seizoen, maar deze keer was er meer aan de hand. De dagen voor de wedstrijd voelde ik me moe en futloos. Ik twijfelde zelfs even of ik wel zou starten. Gelukkig deed wat extra rust wonderen en voelde ik me op zaterdag al heel wat beter. Maar ik wist natuurlijk niet hoe mijn lichaam zou reageren tijdens de wedstrijd.
Met een kwartiertje vertraging mochten we de Plas induiken voor 2,5km zwemmen. Het was even wennen aan de nieuwe wetsuit en het zwemmen in open water. De koude viel al bij al nog mee en zonder heel diep te gaan kwam ik als 30e uit het water. In de wisselzone trok ik een extra fietstruitje aan, zeker geen overbodige luxe met dit weer. Op de fiets voelde ik onmiddellijk dat ik geen goeie fietsbenen had. Op de aanloopstrook richting Leuven zocht ik vergeefs naar het goeie ritme. De eerste passage bij de supporters in het centrum van Leuven zorgde voor een kleine mentale boost. Maar op de steile klim in Wilsele kreeg ik het terug moeilijk. De wind leek steeds harder te blazen. Af en toe had ik ook het gevoel met platte banden te rijden. Vooral mentaal was het moeilijk om te blijven doorgaan, zeker in de laatste ronde met de stevige tegenwind richting Leuven. Ik was dan ook blij toen ik mijn fiets in de wisselzone mocht zetten. Ik nam de tijd om mijn loopschoenen en kousen aan te trekken. In tegenstelling tot het fietsen voelde het lopen wel direct goed aan. De hartslag en het tempo zaten meteen goed. Het parcours was niet gemakkelijk: veel draaien en keren, kasseien, een stevige afdaling en enkele hellende stroken. Daardoor werd het tempo dikwijls gebroken. Toch kon ik vlot blijven doorlopen. De laatste ronde probeerde ik zelfs nog wat te versnellen. Ik kreeg het nog even lastig op laatste klim in de Naamsestraat, maar gelukkig was het laatste stuk richting finish in dalende lijn.
Toen ik na de wedstrijd mijn fiets ging halen, bleek dat mijn voorband half plat stond. Mijn vermoeden tijdens het fietsen bleek dus te kloppen. Het is natuurlijk moeilijk in te schatten hoeveel tijd ik hierdoor verloor, maar het verklaart misschien wel waarom ik geen enkel groepje kon volgen.
Toch houd ik een goed gevoel aan deze wedstrijd over. Ik liep sneller dan vorig jaar in Brasschaat, terwijl het parcours nu een stuk moeilijker was. Aan het zwemmen en fietsen moet nog gewerkt worden, maar daar hebben we nog 6 weken voor.
Z - 0:34:26 (30e tijd)
F - 2:32:25 (192e tijd, inclusief 2 wissels)
L - 1:38:21 (187e tijd)
totaal: 4:45:12 (146e plaats)