Vlammen in Brugge

Om de snelle spiervezels te prikkelen stond gisteren een loopwedstrijd op het programma. Samen met 4 collega-ITC'ers hadden we op aanraden van onze trainer voor 'Dwars door Brugge' (14,5km) gekozen.
Ik was er niet helemaal gerust in, want de dag voordien had ik nog een stevige fietstraining van dik 4 uur in de Vlaamse Ardennen gedaan. Ook het parcours oogde niet gemakkelijk met de vele kasseitjes in de Brugse binnenstad, niet direct mijn favoriete ondergrond om op te lopen.

Na een goeie opwarming zocht ik een plaatsje in het startvak. Ik dacht dat ik redelijk vooraan stond, maar toen het startschot werd gegeven duurde het toch 500m eer ik mijn eigen tempo kon lopen. De eerste kilometers gingen bijzonder vlot. Ik passeerde de 3 km net boven de 12 minuten. Ook de volgende kilometers gingen beter dan verwacht. Ik leek over de kasseien te vliegen en kon van groepje naar groepje lopen. Aan het 10-km punt was mijn wedstrijd al geslaagd. Ik passeerde er in 41'35", mijn snelste tijd ooit op 10km. Een snelle rekensom leerde mij dat een tijd rond het uur er zeker nog in zat. Er zat dus niets anders op dan het tempo hoog te houden. De laatste kilometers perste ik er nog alles uit. Aan het bord van de 14km wist ik nog steeds niet of het zou lukken. Tot op de finish bleef ik alles geven. Toen ik afdrukte en op mijn polar keek, viel het verdict - 1:00:00 YES! Mijn snelste loopwedstrijd ooit! In de officiële uitslag waren ze zelfs zo vriendelijk om 0:59:59 te noteren, goed voor een 275e plaats.

Dit was dus een meer dan geslaagde test, maar het echte werk moet natuurlijk nog komen. Komende zondag zal het andere koek zijn, want dan staat de halve triatlon in Leuven op het programma. Ik hoop in elk geval revanche te nemen voor mijn opgave 2 jaar geleden.