Off-day in Izegem

15 augustus, de jaarlijkse triathlon-hoogdag in Izegem: veel goeie Izegemse atleten, een prima organisatie en een massa supporters langs de kant. Hier kreeg ik de smaak voor triathlon te pakken. Dit jaar stond ik al voor de 5e keer aan de start.
Tijdens het zwemmen kon ik langzaam naar voor schuiven en uiteindelijk kroop ik als 13e na een goeie 20' uit het water. Ik was eerste ITC'er uit het water, op de voet gevolgd door Hannes, Pieter en Philip. Op de lange loopstrook naar de wissel moest ik hen laten gaan. Philip sprong een 10-tal seconden voor mij op de fiets. Ik probeerde het gat naar hem toe te rijden, hoewel ik misschien beter wachtte op het eerste groepje. Ik voelde dat het niet zo vlot ging. Toen ik eindelijk in zijn wiel zat, probeerde ik wat te bekomen. Net voor de brug in Kachtem werden we bijgehaald en boven op de brug moest ik hen al laten rijden. Ik zag ze meter voor meter wegrijden en kon niet reageren. De benen wilden gewoon niet mee. Hetzelfde scenario bij de volgende 2 groepen en toen liet ik het kopje hangen. Ik had geen kracht in de benen. Ik peddelde rustig verder en deed op het laatste zelfs geen moeite meer om aan te pikken. In de wisselzone stapte ik dan ook ontgoocheld uit de wedstrijd.
Was ik nog niet gerecupereerd van Eupen? Heb ik te snel de moed laten zakken? Heb ik ergens iets fout gedaan? Allemaal vragen waar ik achteraf mee worstelde. Ik probeer in elk geval volgende week revanche te pakken in Gent...