Powertriathlon Aarschot

Zondagmiddag, 30° en een heerlijk zonnetje. Op het strand rond de plas in Rotselaar genieten heel wat mensen van de zon en het verfrissende water. Plots wordt hun rust verstoord door een bende van 300 mannen en vrouwen in vreemde pakken. De kindjes kijken vreemd op en vragen zich af wat ze komen doen. Iets voor 13u gaat de hele bende zo dicht mogelijk op elkaar staan. Een stemt telt af...3...2...1...START! Een eerste groepje rent het water in en begint te zwemmen. De rest staat nog ongeduldig te trappelen in het zand. 5 minuten later stormen zij ook het water in. De Hageland Powertriathlon is begonnen! Ergens in de meute lig ik ook te zwemmen. Het is weer drummen geblazen, want die 300 man moeten allemaal naar die ene boei. Het tempo wordt 2x gebroken door een korte passage over land. Bij de 2e maal loopt Karel Pardaens mij voorbij. Ik lig dus nog in volle koers voor een podiumplaats (lol), want Karel zou later 2e worden. Ik zwem op mijn eigen tempo verder en na 32'30 kom ik uit het water (afstand was +/- 2400m ipv de aangekondigde 2050). Ik zie de eersten al vertrekken met de fiets. Ik wissel rustig en laat Michael Dewilde passeren bij het buitenlopen. Deze hardrijder volgen zit er toch niet in. Ik vertrek relatief rustig langs de Demer, maar toch halen mij weinig atleten in. Na 12km komen we in Aarschot voor 3 plaatselijke ronden met heel wat heuveltjes. De eerste klim doet zeer aan de kuiten door de plotse omschakeling van grote naar kleine plateau. In de afdaling is er weinig tijd om te recupereren, want het is opletten voor putten. Ik probeer hier en daar aan te pikken, maar bergop moet ik de meesten laten rijden. Ik probeer te doseren, maar op dit parcours is dat niet evident. Na 1u50 (32 gemiddeld over 60km) mag ik mijn fiets aan de kant zetten. Wanneer ik aan mijn plaats kom in de wisselzone slaat de paniek toe. Mijn zak met mijn loopschoenen is verdwenen! Ik had hem nochtans mooi klaargelegd bij het nummer 70. Ik loop over en weer. Iemand van de organisatie wil me zijn loopschoenen aanbieden. Bedankt, maar maat 45 is beetje te groot voor mij. Na 2 minuten zie ik plots mijn zak liggen in een box 15 nummers verder. Oef! Vlug kousen en schoenen aan en weg voor 15km. Het lopen gaat aanvankelijk goed, maar ik kraak op de steile stroken. De energietank is bijna leeg. Een bekertje cola zorgt even voor beterschap. Ondertussen brandt de zon. Ik neem elke spons die ik kan grijpen om af te koelen. Na de eerste ronde is het nog 2 ronden overleven. Ik besluit om te wandelen op de steile stroken om dan op de andere stukken vlotter te kunnen lopen. Dat lukt goed tot ik last krijg van mijn middenrif. Ik krijg last met mijn ademhaling en moet enkele korte wandelpauzes inlassen, zelfs op 100m van de aankomst. Misschien ligt de oorzaak bij een klop op mijn ribben tijdens het zwemmen? Net als in Sint-Laureins passeert Marnix Verfaillie mij kort voor de aankomst. Toen kon ik nog een eind meegaan, deze keer lukt het helaas niet.
Uiteindelijk loop ik als 150e over de finish in een tijd van 3u56min44 (98e bij heren senioren). Vooraf hoopte ik op een tijd onder de 4u, opdracht geslaagd dus en een hele goeie training in de benen voor de volgende wedstrijd in Antwerpen.
Opnieuw dank aan Jim van 3athlon.be voor de schitterende fotoreportage. Zelfs een knie-operatie houdt hem niet thuis!